Alman Havacılık ve Uzay Merkezi (DLR), Şehirlerarası Araç (IUV) ile orta ve üst sınıflardaki araçlar için bir elektrikli otomobil konsepti geliştirdi. IUV, yakıt hücresini, pili ve enerji yönetimine yönelik yeni yaklaşımları bir araya getiriyor.
Konsept otomobil beş metre uzunluğunda, iki metre genişliğinde ve beş kişilik alan sunuyor. Bir “Şehirlerarası Araç” olarak, beş metrelik araba şehir içi trafik için değil, şehirler arası yolculuk ve hatta daha uzun mesafeler için optimize edilmiştir. Duyuruya göre, IUV “1.000 kilometreye kadar uzun mesafelerde emisyonsuz ve konforlu sürüş” için tasarlandı.
Sürüş konsepti açısından, DLR, iletişimin “yakıt hücresi eklenti hibrit” dediği pil ve yakıt hücresi kombinasyonunu seçti. Tanım gereği, sürücünün hem pili hem de yakıt hücresi kısmı aynı elektrik motorunu kullandığından ve her biri kendi enerji deposuna ve motoruna sahip olan iki tam tahrik sistemine ayrılmadığından, bu tam olarak doğru değildir. bir hibrit ile. Bununla birlikte, ilke bu atama ile netleşir: örneğin Mercedes GLC F-Cell’e benzer şekilde, pil de Hyundai Nexo ve Toyota Mirai ile mümkün olmayan kablo ile şarj edilebilir.
Bununla birlikte, IUV’nin pili, geleneksel içten yanmalı plug-in hibritlerinkinden daha büyüktür: 48 kWh enerji içeriğine sahiptir. Akü aracın arkasına takılıdır. 7,5 kilogram kapasiteli hidrojen tankları, pilin genellikle BEV’lerde bulunduğu alt gövdeye monte edilmiştir. Aracın ön kısmında yer alan yakıt hücresi 45 kW’lık bir çıkışa sahip olup, bu da seyir hızında enerji ihtiyacı için yeterli olmalıdır. Elektrik motorları toplam 136 kW üretir – bu nedenle fark aküden dengelenmelidir.
1.000 kilometrelik menzile ulaşmak için enerji yönetimi de mümkün olduğunca verimli olacak şekilde tasarlandı. Bu amaçla, 700 bar’daki hidrojen deposu ile beş bar’daki yakıt hücresi arasındaki basınç farkının bir kısmını, aracın kliması için ek soğuk üretmek ve geleneksel soğutma makinesini desteklemek için kullanan bir metal hidrit depolama sistemi geliştirildi – bu pilden enerji alınması gerekmez.
Ek olarak, hafif yapı gibi daha klasik verimlilik önlemleri vardır – IUV boş ağırlığı 1.600 kilogramdan daha azdır. Stuttgart’taki DLR Araç Konseptleri Enstitüsü’nden proje yöneticisi Sebastian Vohrer, “IUV gövde yapısı sadece 250 kilogram ağırlığında, bu araç segmentinde normalde yaygın olanın yaklaşık dörtte biri altında” diyor. Bu, elyaf takviyeli plastiklerin kullanılmasıyla mümkün olmaktadır, ancak uygun yerlerde alüminyum ve sandviç malzemeler de kullanılmaktadır. Ancak tasarım buna da uyarlandı: “Yapılar burada birçok işlevi yerine getiriyor. Örneğin zemin yapısı, tüm araç üst yapılarını taşımanın yanı sıra elektriği iletmek ve veri iletmek için kullanılıyor” diyor Vohrer. “Bu, ek kablo hatlarına olan ihtiyacı ortadan kaldırıyor ve toplam ağırlığı daha da azaltıyor.”
Fotoğraflarda gösterilen araç, yuvarlanabilir bir göstericidir – başka bir deyişle, DLR ekibinin teknoloji platformunda olası bir gövdeyi nasıl hayal edebileceğinin bir yorumu. Diğer vücut konseptleri elbette mümkündür. Bununla birlikte, gösterici başka bir amaca hizmet eder: “Gösterici, aracın pratikte nasıl görünebileceğine dair ilk izlenimi verir” diyor Vohrer. “Ayrıca, temel bileşenlerin ve teknolojilerin geliştirilmesini kolaylaştırdı ve test standında ölçüm ve araştırmalarını sağladı. İyileştirme için nerelerde yer olduğunu ve endüstri ve araştırma ortaklarıyla ileriye dönük olarak nelerin başarılabileceğini ortaya koyuyor.”
